Het stressy Molletjes-hemd

Ik presenteer u (haha...) met gemengde gevoelens : Vic zijn (voor mij stressige) Molletjes-hemd.

Nu moet u weten, ik ben vaak nogal van het 'vooruitziende' type...

Woensdag is Vic jarig, en hij gaat cakejes mee naar school nemen. Dus, vorige week tijdens de vakantie gingen we alvast 'proefbakken'. (om dus paniek dinsdagnamiddag te vermijden... paniek zijnde : niet alle ingrediënten in huis, ne flippende oven, cakevormpjes kwijt, ...) Ik bak voor kinders graag met niet te veel suiker, en als het kan zelfs zonder, dus we experimenteerden de helft met suiker en de andere helft met esdoorsiroop (dat heet geloof ik toch zo). Ha, die met de esdoornsiroop werden lekkerder gevonden, dus okido! (ondertussen heeft zich toch nog een probleem voorgedaan, want de man (die verantwoordelijk is hier in huis voor de wekelijkse shopping - ook vooruitziend van hem - want als ik ga geef ik te veel geld uit...) vond nergens geen esdoornsiroop meer... (en de fles is bijna leeg)

Mental note to myself : straks op weg naar school stoppen aan de natuurwinkel voor esdoornsiroop!

Nu goed, ik ben dus wat woensdag betreft, voorbereid. Dacht ik. De cakejes geprobeerd, de kadootjes in huis (nope, mental note 2 : stempelkussen halen....).

Vanochtend ineens, op weg naar school (grote broer was mee, die vertrok voor een weekje met de school weg), kwam er uit Vic zijn mond : 'Mama, ik wil dan woensdag graag cake mee naar school, en .... IK WIL MIJN MOLLEKESHEMDJE AAN'!!!!!!!!!!!!!!

Grote paniek bij mij, uiteraard bleef ik uiterlijk compleet kalm (maar precies toch niet helemaal, want Vicske voelde 't een en ' t ander, waarschijnlijk ook wat de zenuwen van grote broer voor zijn week-schoolreis), want het afscheid op school was voor de eerste keer moeilijk...

Grote broer uitgewuifd (allé, van zenuwen staan triptrappen, want die bus bleef maar treuzelen... tot 10 u!!!)

Sjees naar huis en het 'Molletjeshemd' tevoorschijn gehaald. Dat half afgewerkte hemd lag al een tijdje in de 'to-do-bak'.

Maar Vic weet wat daar in zit, in die bak (die weet gewoon wat overal in zit, in gans het huis volgens mij, mister curieuze-neus...).

Confronterend : dit hemd ben ik beginnen maken zonder patroon... En besluit : schoenmaker blijf bij uwe leest! (laat mij haken en breien zonder patroon, en dat lukt)

Maar naaien is precies nog een paar ander mouwen...Maar ik heb toch heel wat moeten sjoemelen. De hals was te klein (ik schat het hoofd van mijn kinderen precies altijd wat te klein in), dat heb ik kunnen rechttrekken gelukkig (niet trekken natuurlijk, met wat extra knip-en naaiwerk)... Het beleg aan de hals (ik wou dat eens proberen, zo een schoon ander stofke beleg...) zorgde ook voor stress. Het rode biezeke, dat liep ook niet helemaal zoals het in mijn hoofd zat.

Het luske voor de knoop, die moest er eigenlijk aan voor het beleg, dus da's ook wat gefriemel geworden.

En toen het hemd klaar was, vond ik het te braaf en te kalm, dus heb ik nog snel een knalrode zak erop gemaakt.

Pff... Vic zal het waarschijnlijk niet aan zijn hart laten komen, die zal wel een vreugdesprongetje maken, maar ik ga toch nog maar efkes braaf 'naaien volgens patronen', geloof ik...

(o ja, ik heb van een paar mensen awards gekregen, heel hard merci, ik kom hier zeker deze week op terug...)